Οι παγκόσμιες διαταραχές στην εφοδιαστική αλυσίδα αποτελούν ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η γεωργία σήμερα. Από την έλλειψη πρώτων υλών και τη δυσκολία μεταφοράς προϊόντων, μέχρι τις καθυστερήσεις στις παραδόσεις και την αύξηση των μεταφορικών εξόδων, οι αγρότες βρίσκονται αντιμέτωποι με προκλήσεις που επηρεάζουν άμεσα την κερδοφορία και τη βιωσιμότητα των δραστηριοτήτων τους.
Οι λόγοι πίσω από αυτές τις διαταραχές είναι πολυδιάστατοι. Πρώτα απ’ όλα, ξεκίνησε από τη πανδημία COVID-19 που δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία της εφοδιαστικής αλυσίδας, με αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους μεταφοράς. Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (IMF), τα ναύλα για τη μεταφορά εμπορευμάτων αυξήθηκαν έως και επτά φορές μέσα σε 18 μήνες μετά την έναρξη της πανδημίας, ενώ οι τιμές των καυσίμων συνέβαλαν περαιτέρω στην αύξηση του κόστους.
Τα προβλήματα στην εφοδιατική αλυσίδα
Επιπλέον, γεωπολιτικές εντάσεις και φυσικές καταστροφές έχουν επιδεινώσει την κατάσταση. Για παράδειγμα, το χαμηλό επίπεδο νερού στον ποταμό Μισισιπή έχει περιορίσει τη δυνατότητα μεταφοράς προϊόντων μέσω πλωτών μέσων, αυξάνοντας το κόστος μεταφοράς. Παράλληλα, οι απεργίες σε λιμάνια και σιδηροδρομικές εταιρείες έχουν προκαλέσει καθυστερήσεις στις εξαγωγές γεωργικών προϊόντων, όπως το βαμβάκι και τα δημητριακά.
Οι διαταραχές αυτές έχουν σοβαρές συνέπειες για τους παραγωγούς. Η έλλειψη πρώτων υλών, όπως λιπάσματα και ζωοτροφές, έχει αυξήσει το κόστος παραγωγής. Επιπλέον, οι καθυστερήσεις στις παραδόσεις έχουν οδηγήσει σε απώλειες προϊόντων που δεν μπορούν να διατηρηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά.
Η αύξηση του κόστους μεταφοράς έχει επίσης μειώσει την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών, ιδιαίτερα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Οι υψηλές τιμές των ναύλων και οι περιορισμοί στις εξαγωγές έχουν οδηγήσει σε μειωμένα έσοδα για τους παραγωγούς. Την ίδια στιγμή, η έλλειψη εργατικού δυναμικού επιδεινώνει την κατάσταση, καθώς εκατομμύρια τόνοι φρέσκων προϊόντων δεν συλλέγονται εγκαίρως.
Για να ξεπεραστούν αυτές οι δυσκολίες, απαιτείται μια συντονισμένη προσπάθεια από κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμούς και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Η βελτίωση της υποδομής μεταφορών, η ενίσχυση της ευελιξίας στις διαδικασίες παραγωγής και η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών παρακολούθησης της εφοδιαστικής αλυσίδας είναι απαραίτητες ενέργειες.
Επιπλέον, η προώθηση πολιτικών που μειώνουν τον προστατευτισμό στις διεθνείς αγορές μπορεί να συμβάλει στη σταθεροποίηση της προσφοράς γεωργικών προϊόντων. Η συνεργασία μεταξύ χωρών για τη διαχείριση φυσικών καταστροφών και γεωπολιτικών κρίσεων είναι επίσης κρίσιμη για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του αγροτικού τομέα.
πηγή: wikipedia.org
